hrob

hrob (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) grób

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hrob	hroby
dopełniacz	hrobu	hrobů
celownik	hrobu	hrobům
biernik	hrob	hroby
wołacz	hrobe	hroby
miejscownik	hrobu	hrobech
narzędnik	hrobem	hroby

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pohrobek m, hrobař, hrobník, hrobařík, hrobka

przym. hrobový

związki frazeologiczne:

mlčet jako hrob → milczeć jak grób • přivést do hrobu → wpędzić do grobu • ticho jako v hrobě → cicho jak w grobie

etymologia:

uwagi:

źródła:

hrob (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) grób

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kopať / vykopať hrob • ozdobovať hroby • čerstvý hrob

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hrobka ż, hrobár m, hrobárstvo n, hrobárik m

zdrobn. hrobček m

przym. hrobový, hrobkový, hrobársky

związki frazeologiczne:

od kolísky až po hrob • ticho ako v hrobe

etymologia:

uwagi:

źródła: