grav (język duński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) grób
odmiana:
(1.1) en grav, graven, grave, gravene
przykłady:
(1.1) Sover vampyrer i grave?Czy wampiry śpią w grobach?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. grave
związki frazeologiczne:
den, der graver en grav for andre, falder tit selv i den
etymologia:
st.nord. gröf << goc. graba
uwagi:
źródła:

grav (esperanto (morfem)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) ważny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. graveco, malgravaĵo
czas. gravi, malgravigi, malpligravigi
przym. grava, malgrava, vivgrava, vivograva
przysł. grave
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

grav (język norweski (bokmål)) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) grób, mogiła
(1.2) rów, dół, wykop
odmiana:
(1) en grav, graven, graver, gravene lub ei grav, grava, graver, gravene
przykłady:
(1.1) En gammel håndverker tok med seg hemmeligheten i graven. (z internetu)Stary rzemieślnik zabrał ze sobą tajemnicę do grobu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. grave
związki frazeologiczne:
massegravskyttergravvollgrav
etymologia:
uwagi:
źródła:

grav (język szwedzki) edytuj

wymowa:
(2.1) ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciężki, poważny[1][2]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) grób, mogiła[1][2]
(2.2) dół[2]
odmiana:
(1.1) grav, gravt, grava; st. wyższy gravare; st. najwyższy gravast
(2.1-2) en grav, graven, gravar, gravarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) familjegravgravallvarliggravfyndgravhöggravkammaregravkapellgravkullegravlikgravkorgravplatsgravplundringgravskriftgravstengravsättninggravvårdgravölmassgravmegalitgravskeppsgravstenåldersgrav
(2.2) vallgrav
synonimy:
(1.1) svår
(2.1) begravningsplats
(2.2) dike
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(2.1) vända sig i sin grav
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 2,0 2,1 2,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 174.