germanistyka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą niemiecką i językiem niemieckim
(1.2) pot. studia obejmujące germanistykę (1.1) na wyższej uczelni
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.2) Honorata ukończyła germanistykę w Hamburgu.
składnia:
kolokacje:
(1.2) być na germanistyce • studiować germanistykę • dostać się na germanistykę
synonimy:
(1.1-2) filologia niemiecka, filologia germańska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Germania ż, germanista mos, germanistka ż, germanizacja ż, germanizm mrz, germanizowanie n
przym. germanistyczny, germański, germanizacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:

zobacz też: anglistykaarabistykabiałorutenistykahellenistykahispanistykaiberystykaindologiaitalianistykajaponistykakoreanistykaorientalistykapolonistykarusycystykaromanistykasinologiaskandynawistykaslawistyka

tłumaczenia:
źródła: