gerecht

gerecht (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: [ɣə.ˈrɛxt] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) potrawa

(1.2) sąd

odmiana:

(1) lm gerechten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) iemand voor het gerecht brengen → stawiać kogoś przed sądem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gerecht (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [gəˈʀɛçt] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sprawiedliwy, słuszny

(1.2) sprawiedliwy, uzasadniony

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der gerechte ein gerechter gerechter	die gerechte eine gerechte gerechte	das gerechte ein gerechtes gerechtes	die gerechten gerechten gerechte
Gen.	słaba mieszana mocna	des gerechten eines gerechten gerechten	der gerechten einer gerechten gerechter	des gerechten eines gerechten gerechten	der gerechten gerechten gerechter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem gerechten einem gerechten gerechtem	der gerechten einer gerechten gerechter	dem gerechten einem gerechten gerechtem	den gerechten gerechten gerechten
Akk.	słaba mieszana mocna	den gerechten einen gerechten gerechten	die gerechte eine gerechte gerechte	das gerechte ein gerechtes gerechtes	die gerechten gerechten gerechte
stopień wyższy (Komparativ) gerechter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der gerechtere ein gerechterer gerechterer die gerechtere eine gerechtere gerechtere das gerechtere ein gerechteres gerechteres die gerechteren gerechteren gerechtere Gen. słaba mieszana mocna des gerechteren eines gerechteren gerechteren der gerechteren einer gerechteren gerechterer des gerechteren eines gerechteren gerechteren der gerechteren gerechteren gerechterer Dat. słaba mieszana mocna dem gerechteren einem gerechteren gerechterem der gerechteren einer gerechteren gerechterer dem gerechteren einem gerechteren gerechterem den gerechteren gerechteren gerechteren Akk. słaba mieszana mocna den gerechteren einen gerechteren gerechteren die gerechtere eine gerechtere gerechtere das gerechtere ein gerechteres gerechteres die gerechteren gerechteren gerechtere
stopień najwyższy (Superlativ) gerechtest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der gerechteste ein gerechtester gerechtester die gerechteste eine gerechteste gerechteste das gerechteste ein gerechtestes gerechtestes die gerechtesten gerechtesten gerechteste Gen. słaba mieszana mocna des gerechtesten eines gerechtesten gerechtesten der gerechtesten einer gerechtesten gerechtester des gerechtesten eines gerechtesten gerechtesten der gerechtesten gerechtesten gerechtester Dat. słaba mieszana mocna dem gerechtesten einem gerechtesten gerechtestem der gerechtesten einer gerechtesten gerechtester dem gerechtesten einem gerechtesten gerechtestem den gerechtesten gerechtesten gerechtesten Akk. słaba mieszana mocna den gerechtesten einen gerechtesten gerechtesten die gerechteste eine gerechteste gerechteste das gerechteste ein gerechtestes gerechtestes die gerechtesten gerechtesten gerechteste

przykłady:

(1.1) Der Richter muss alle Aussagen anhören, um ein möglichst gerechtes Urteil zu fällen. → Sędzia musi wysłuchać wszystkich zeznań, by wydać możliwie sprawiedliwy wyrok.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ungerecht

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gerechtigkeit ż, Recht n, Richter m, Richterin ż

przym. richtig

przysł. richtig

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. gireht

uwagi:

źródła: