głupek

głupek (język polski) edytuj

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1-2)

przykłady:: (1.1) Tylko głupek nie rozumie takich prostych rzeczy.; (1.1) Trzeba być głupkiem, żeby uwierzyć temu oszustowi.; (1.2) Dzieci śmiały się, gdy klasowy głupek wyszedł na środek sali i zaczął głośno bekać.; (1.2) Wszyscy przejmowali się chorobą Anny i nie mogli już znieść głupka, który wciąż opowiadał żarty o schizofrenikach.

synonimy:: (1.1) głupiec, głupol, przygłup, przygłupiasty, głąb, matoł, muł, półinteligent, ćwierćinteligent, cymbał, bałwan, idiota, debil, dureń, kretyn, osioł, tuman, jełop, palant, pacan, patafian, ciemniak, młotek, mongoł, dałn, st.pol. rurał, reg. śl. abfal, st.pol. rurała; (1.2) błazen, pajac

wyrazy pokrewne:: przym. głupkowaty, głupi, głupiutki, głupawy; rzecz. półgłupek mos, głupkowatość ż, wygłup mrz, głupawka ż, głupiec m, głupol m, wygłupianie się n, głupota ż, głupstwo n, ogłupienie n, ogłupianie n; przysł. głupio; czas. wygłupiać się, głupieć, wygłupić się

angielski: (1.2) fool, addle-head, nitwit
arabski: (1.1) أحمق m (aḥmaq), زمال m
czeski: (1.1) blb m, blbec m
dolnołużycki: (1.1) głupak m, głupjeńc m
esperanto: (1.1) malsaĝulo, stultulo
francuski: (1.1) bête ż, con m, connard m
górnołużycki: (1.1) hłupak m
islandzki: (1.1) glópur m, þorskur
jidysz: (1.1) תּם m (tam), שמאָק m (szmok), יאָנץ m (jonc)
kataloński: (1.1) babau m/ż
niemiecki: (1.1) Dummkopf m
rosyjski: (1.1) дурак m
rumuński: (1.1) dobitoc m/ż
słowacki: (1.1) hlupák m
szwedzki: (1.1) dumhuvud n, dumbom w
ukraiński: (1.1) дурень m; (1.2) телепень m
włoski: (1.1) allocco m, ciocco m, ciuco m, cucco m, gnocco m, tonto m, capocchio m