głaskać (język polski) edytuj

 
żołnierz głaszcze (1.1) szczeniaka
wymowa:
IPA[ˈɡwaskaʨ̑], AS[gu̯askać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. głasnąć)

(1.1) łagodnie przesuwać dłonią po jakiejś powierzchni
odmiana:
(1.1) koniugacja IX lub rzad. koniugacja I, głaszczę / rzad. głaskam[1][2][3]; lub rzad.
przykłady:
(1.1) Patron leżał na kozetce i głaskał wielkiego czarnego kocura[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) głaskać kota
synonimy:
(1.1) pieścić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. głaskanie
czas. pogłaskać, ugłaskać
związki frazeologiczne:
życie nie głaszcze kogoś po głowielos nie głaszcze kogoś po głowie
etymologia:
z niepoświadczonego st.pol. *gładskać < prasł. *gladskati[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „głaskać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „głaskać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „głaskać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Hasło „głaskać” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.