Wikisłownik

gândac

gândac (język rumuński) edytuj

 
gândac (1.1)
wymowa:
IPA: [ɡɨnˈdak]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ent. żuk[1]
(1.2) pot. robak[1]
odmiana:
(1.1-2) lp gândac; lm gândaci
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *gǫděti → brzęczeć, buczeć (o owadach) + rum. -ac[2]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „gîndac” w: Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
  2. ↑   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 143.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=gândac&oldid=8301268”