flamma
flamma (interlingua) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) płomień
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
flamma (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) flamma, flammae
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik flamma flammae dopełniacz flammae flammārum celownik flammae flammīs biernik flammam flammās ablatyw flammā flammīs wołacz flamma flammae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „flamma” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 263.
flamma (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik nieprzechodni
- odmiana:
- (1.1-2) en flamma, flamman, flammor, flammorna
- (2.1) att flamma, flammar, flammade, flammat, flamma!
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 128.
- ↑ 2,0 2,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen