flamandzki (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do regionu w północnej części Belgii, Flandrii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. dialekt, etnolekt, język używany we Flandrii; jeden z trzech języków urzędowych w Belgii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jestem wielkim wielbicielem malarstwa flamandzkiego.
(2.1) Flamandzki jest jednym z języków oficjalnych Belgii.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Brabancja Flamandzka
synonimy:
(2.1) język flamandzki, skr. flam.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Flamandczyk mos, Flamand mos, Flamandka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: