errare

errare (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [e.ˈra.ɾe]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przyszłego prostego (futuro simple) trybu łączącego (subjuntivo) od errar

(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przyszłego prostego (futuro simple) trybu łączącego (subjuntivo) od errar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

errare (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) infinitivus praesentis od: erro

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

errare (język włoski)

wymowa:

IPA: /er.ˈra.re/

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) błądzić, błąkać się, wędrować bez celu

(1.2) przen. błądzić, mylić się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) girovagare, peregrinare, ramingare, vagabondare, vagare

(1.2) andare errato, cadere in errore, confondersi, equivocare, ingannarsi, prendere un abbaglio, prendere una cantonata, prendere un granchio, prendere fischi per fiaschi, prendere lucciole per lanterne, sbagliare

antonimy:

(1.2) azzeccare, indovinare

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. errore m, errante m ż, erranza ż, erroneità ż

przym. errante, errato, erratico, erroneo, errabondo

przysł. erratamente, erroneamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. errare

uwagi:

źródła: