echt (język niderlandzki) edytuj

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) małżeństwo

przymiotnik

(2.1) prawdziwy, autentyczny

partykuła

(3.1) naprawdę
odmiana:
(1.1) nieodm.
(2.1) st. wyższy echter; st. najwyższy echtst
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

echt (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ɛçt] wymowa austriacka?/i IPA[ˈɛçtɐ] IPA[ˈɛçtəstn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawdziwy
(1.2) autentyczny, oryginalny

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) prawdziwie
(2.2) autentycznie, oryginalnie
odmiana:
(1-2)
przykłady:
(1.1) Im langen rosa Kleid und mit der eleganten Handtasche sah Madlen wie eine echte Dame aus, aber innerlich war sie immer noch eine schüchterne Studentin.W długiej różowej sukni i z elegancką torebką Madlen wyglądała jak prawdziwa dama, ale wewnątrz nadal była nieśmiałą studentką.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wahr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Echtheit ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: