dziesiąty (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʥ̑ɛ̇ˈɕɔ̃ntɨ], AS[ʒ́ėśõnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 10
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Konrad ma już dziesiątą dziewczynę w tym miesiącu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) 10.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziesiątek mrz, dziesiętnik m, dziesiątak m, dziesięcina ż, dziesiątka ż, dziesiąta ż, dziesiątkowanie n, zdziesiątkowanie n
czas. dziesiątkować ndk., zdziesiątkować ndk.
przym. dziesiątkowy, dziesiętny
licz. dziesięć, dziesięcioro
przedr. dziesięcio-
związki frazeologiczne:
dziesiąta muzadziesiąta woda po kisielu
etymologia:
od dziesięć
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.