dziedziczka

dziedziczka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która coś po kimś przejmuje

(1.2) przest. właścicielka ziemska albo żona dziedzica

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziedziczka	dziedziczki
dopełniacz	dziedziczki	dziedziczek
celownik	dziedziczce	dziedziczkom
biernik	dziedziczkę	dziedziczki
narzędnik	dziedziczką	dziedziczkami
miejscownik	dziedziczce	dziedziczkach
wołacz	dziedziczko	dziedziczki

przykłady:

(1.1) Hrabina Stadnicka, dziedziczka łańcucka, przeznaczyła sporą sumę na ten sierociniec.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziedziczenie n

forma męska dziedzic m

przym. dziedziczny

czas. dziedziczyć ndk., wydziedziczyć dk.

przysł. dziedzicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dziedzic + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziedzic

(1.2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziedzic

źródła: