dyskonto (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bank. operacja zakupu przez bank weksli lub papierów wartościowych przed terminem ich płatności za niższą stawkę
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyskontowanie n, zdyskontowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. disconto
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: