dynia
dynia (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Cucurbita[1], roślina z rodziny dyniowatych; zob. też dynia w Wikipedii
- (1.2) kulin. duży, najczęściej żółty lub pomarańczowy owoc dyni (1.1)
- (1.3) uczn. głowa[2]
- (1.4) uczn. człowiek otyły[3]
- (1.5) uczn. ocena niedostateczna[4]
- (1.6) więz. głowa[5]
- (1.7) więz. pięść[5]
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dynia dynie dopełniacz dyni dyń celownik dyni dyniom biernik dynię dynie narzędnik dynią dyniami miejscownik dyni dyniach wołacz dynio dynie
- przykłady:
- (1.1) W ogrodzie zasadzimy trochę dyni.
- (1.2) Wydrążyliśmy dynię i włożyliśmy w środek świeczkę.
- (1.3) Przywalił mu z dyni i skończyło się kozakowanie.
- (1.5) Jeszcze jedna dynia i w końcu będzie kiblował z majzy.
- (1.6) Zdrowo przygruchał mu z dyni; myślałem, że frajer wykorkował.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) reg. (Kresy) harbuz, reg. (Poznań) korbol, reg. (Poznań) korbal[6], reg. (Górny Śląsk) bania
- (1.3) globus, kaczan, maczuga
- (1.4) arbuz, arbuziarz, XXL
- (1.5) adin, aincka, ajncka, badyl, balon, bania, bańka, bomba, bonus, czeska piątka, error, faja, fajka, flak, galon, gała, gałczyński, gleba, glon, gong, granat, groszki, hak, jajo, jedyna, jedynka, kapeć, lacha, laczek, laska, lufa, lufa w krzakach, łabądek, łabędź, łabędź, łan, maczuga, mandat, nagroda, pała, pałencja, pawian, petarda, piątka akrobatka, piątka do góry nogami, pień, pudło, siekiera, szmata, świeca
- (1.6) arbuz[5], bańka, byk, czapa, dekiel, dynika[7], dyńka[7], pacyna, sufit
- antonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- alabama: (1.2) choksi
- angielski: (1.1) pumpkin; (1.2) pumpkin
- arabski: (1) قرع, يقطين
- baskijski: (1.1) kuia, kalabaza; (1.2) kuia, kalabaza
- białoruski: (1.1) гарбуз m; (1.2) гарбуз m
- bułgarski: (1.2) тиква ż
- chorwacki: (1.2) tikva ż, bundeva ż
- czeski: (1.2) dýně ż
- dolnołużycki: (1.2) banja ż
- duński: (1.1) græskar n; (1.2) græskar n
- esperanto: (1.1) kukurbo; (1.2) kukurbo
- fiński: (1.1) kurpitsa; (1.2) kurpitsa
- francuski: (1.1) courge ż; (1.2) courge ż
- gudźarati: (1.2) કોળું n (kōḷuṁ)
- hindi: (1.2) कद्दू m (kaddu)
- hiszpański: (1.1) calabaza ż; (1.2) calabaza ż
- interlingua: (1.2) cucurbita
- jidysz: (1.1) דיניע ż (dinje)
- kabowerdeński: (1.2) okrągła róka, podłużna bóbra
- kaszubski: (1.1) bania ż
- kataloński: (1.1) carabassa ż; (1.2) carabassa ż
- łaciński: (1.1) cucurbita ż; (1.2) cucurbita ż
- maya: (1.1) k’úum
- niderlandzki: (1.1) pompoen
- niemiecki: (1.1) Kürbis m; (1.2) Kürbis m
- norweski (bokmål): (1.1) gresskar n, graskar n; (1.2) gresskar n, graskar n
- norweski (nynorsk): (1.1) graskar n; (1.2) graskar n
- nowogrecki: (1.1) κολοκυθιά ż; (1.2) κολοκύθα ż, κολοκύθι n
- ormiański: (1) դդում
- rosyjski: (1.1) тыква ż; (1.2) тыква ż; (1.3) тыква ż
- szwedzki: (1.1) pumpa w; (1.2) pumpa w
- tajski: (1) ฟักเหลือง
- tybetański: (1) ཅུང༌
- ukraiński: (1.1) гарбуз m; (1.2) гарбуз m
- wilamowski: (1.1) bȧnja ż, bania ż, dynia ż; (1.2) bȧnja ż, bania ż, dynia ż
- włoski: (1.2) zucca
- źródła:
- ↑
Hasło „Cucurbita” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 227.
- ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 228.
- ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 229.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Jolanta Ignatowicz-Skowrońska, Motywy roślinne w slangu młodzieżowym i żargonie przestępczym, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 234.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 245, 246.
- ↑ 7,0 7,1 Jolanta Ignatowicz-Skowrońska, Motywy roślinne w slangu młodzieżowym i żargonie przestępczym, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 242.
- ↑ 8,0 8,1 Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 152.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 157.
dynia (język wilamowski) edytuj
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Cucurbita L.[1], roślina z rodziny dyniowatych, dynia
- (1.2) pot. bot. roln. Cucurbita pepo L.[2], dynia zwyczajna
- (1.3) kulin. dynia (owoc)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Cucurbita” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „Cucurbita pepo” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.