dymić (język polski) edytuj

 
ognisko dymi (1.1)
wymowa:
IPA[ˈdɨ̃mʲiʨ̑], AS[dmʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) wydzielać dym
(1.2) pot. szukać okazji do bójki

czasownik zwrotny niedokonany dymić się

(2.1) wydzielać dym
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Kominy pobliskiej fabryki cały czas dymią i brak nam świeżego powietrza na osiedlu.
(1.2) Co jest, koleś? Dymisz?
(2.1) Zobacz, coś tam się dymi w kącie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kopcić, dymić się
(2.1) kopcić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dym m, zadymiarz m, dymienie n, zadyma ż
przym. dymny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dym + -ić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: