dwuwymiarowy

dwuwymiarowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdvuvɨ̃mʲjaˈrɔvɨ], AS: [dvuvỹmʹi ̯arovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który istnieje w dwóch wymiarach (najczęściej: długość i szerokość)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwuwymiarowy		dwuwymiarowa	dwuwymiarowe	dwuwymiarowi	dwuwymiarowe
dopełniacz	dwuwymiarowego		dwuwymiarowej	dwuwymiarowego	dwuwymiarowych
celownik	dwuwymiarowemu		dwuwymiarowej	dwuwymiarowemu	dwuwymiarowym
biernik	dwuwymiarowego	dwuwymiarowy	dwuwymiarową	dwuwymiarowe	dwuwymiarowych	dwuwymiarowe
narzędnik	dwuwymiarowym		dwuwymiarową	dwuwymiarowym	dwuwymiarowymi
miejscownik	dwuwymiarowym		dwuwymiarowej	dwuwymiarowym	dwuwymiarowych
wołacz	dwuwymiarowy		dwuwymiarowa	dwuwymiarowe	dwuwymiarowi	dwuwymiarowe

przykłady:

(1.1) Najprostszym przykładem tablicy wielowymiarowej jest tablica dwuwymiarowa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obraz / film dwuwymiarowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwuwymiarowość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) two-dimensional
• białoruski: (1.1) двухмерны
• czeski: (1.1) dvojrozměrný
• interlingua: (1.1) bidimensional
• niemiecki: (1.1) zweidimensional
• rosyjski: (1.1) двухмерный
• słowacki: (1.1) dvojrozmerný
• ukraiński: (1.1) двомірний
• węgierski: (1.1) kétdimenziós

źródła: