dwubarwny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dvuˈbarvnɨ], AS[dvubarvny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) książk. składający się z dwóch kolorów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Brzozowe i świerkowe lasy na wzgórzach otaczały dwubarwną, jasną i ciemną zielenią maleńkie, ciche, malachitowe jeziorka[1].
(1.1) odmiany o kwiatach białych, różowych, amarantowych, liliowofioletowych, niebieskich, a także dwubarwnych, pojedynczych i pełnych[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dwukolorowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwubarwność ż
przym. dwubarwnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „malachitowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Kwietnik, nr 5, Warszawa, 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.