dubler (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zastępca aktora w scenach wymagających szczególnych umiejętności
(1.2) więz. wspólnik przestępcy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Proponuję zdjęcia w większej odległości i zastąpienie Zbyszka dublerem[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dublerstwo n, dublowanie n
forma żeńska dublerka ż
czas. dublować ndk.
przym. dublerski, dubeltowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. doublepodwójny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa technicznego. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy” nr 3/1979, s. 131.
  2. Dorota Karaś, Cybulski. Podwójne salto, Kraków: Znak, 2016, s.141. ISBN 978-83-240-4350-7.