dratwa (język polski) edytuj

 
dratwy (1.1)
wymowa:
IPA[ˈdratfa], AS[dratfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzem. szewska lub rymarska nić
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) […] we flanelowej kamizelce i przygarbionej postawie na niskim stołku siedząc, szydłem i dratwą przyszywał podeszwę do starego buta […][1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dratewka ż
przym. dratwowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.czes. dratva, być może od śwn. drāt[2] lub niem. Draht[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. E. Orzeszkowa: Melancholicy
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 52.
  3.   Hasło „dratwa” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 553.