dostatni (język polski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) odznaczający się dostatkiem, zasobny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ludzie w panice porzucają rodzinne domy i ruszają, czasem pieszo, niekiedy na chybotliwych, zatłoczonych łodziach w stronę dostatnich i uporządkowanych państw Zachodu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dostanie życie
synonimy:
(1.1) bogaty
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dostatek m
przysł. dostatnio
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bronisław Świderski, Słowa obcego, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.