dostatek

dostatek (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈstatɛk], AS: [dostatek] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dobrobyt; bogate, wygodne życie

(1.2) odpowiednia ilość czegoś

odmiana:

przykłady:

(1.1) "Studenci na całym świecie: w USA, w Hiszpanii, w Algierii, w Polsce, walczą o prawdziwe sprawy. Tymczasem opływające w dostatek dzieciaki z francuskich miast martwią się, że chłopcy nie mogą wchodzić do akademików dziewcząt" – śmiał się.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) żyr

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dostatczanie n

przym. dostatni

przysł. dostatnio

związki frazeologiczne:

praca i statek dają dostatek

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) affluence
• białoruski: (1.1) дастатак m
• francuski: (1.1) aise
• slovio: (1.1) dostatok (достаток), dostatocx (достаточ)
• ukraiński: (1.1) достаток m
• włoski: (1.1) abbondanza ż

źródła:

dostatek (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) dostatek (odpowiednia ilość czegoś)

(1.2) dostatek, dobrobyt

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dostatek	dostatky
dopełniacz	dostatku	dostatků
celownik	dostatku	dostatkům
biernik	dostatek	dostatky
wołacz	dostatku	dostatky
miejscownik	dostatku	dostatcích
narzędnik	dostatkem	dostatky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: