dopóki (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dɔˈpuci], AS[dopuḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
?/i
znaczenia:

spójnik wprowadzający zdanie podrzędne

(1.1) jeśli zdanie podrzędne jest twierdzące, informuje, że sytuacja opisana w zdaniu nadrzędnym trwa tak długo, jak długo prawdziwe jest zdanie podrzędne
(1.2) jeśli zdanie podrzędne jest przeczące, informuje, że sytuacja opisana w zdaniu nadrzędnym zakończy się (zakończyła się) dopiero, gdy zajdzie lub zaszła sytuacja opisana w zdaniu podrzędnym po usunięciu przeczenia
odmiana:
przykłady:
(1.1) Nie wyjdę z domu, dopóki pada deszcz.
(1.1) Dopóki orły się gnieździły i dopóki je szanowano, dopóty sprzyjało szczęście Herburtom.[1]
(1.2) przysłowie: Dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie.
(1.2) Dopóki nie mam pracy, nie mogę szaleć z wydatkami.
(1.2) Dopóki robotnicy nie mają jasnego wyobrażenia o przyszłym ustroju, dopóki nie przygotowali się doń w zupełności, nie ma po co zaczynać rewolucji robotniczej.[2]
składnia:
Zdanie nadrzędne może być wprowadzone przez spójnik dopóty.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) póki (ze zdaniem twierdzącym)
(1.2) póki (ze zdaniem przeczącym), (ze zdaniem twierdzącym lub przeczącym)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
nie spocząć, dopóki
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: