dojechać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dɔˈjɛxaʨ̑], AS[doi ̯eχać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. dojeżdżać)

(1.1) jadąc, dotrzeć gdzieś lub zbliżyć się do kogoś, czegoś

czasownik przechodni dokonany

(2.1) slang. pot. dopaść, dorwać, zniszczyć (kogoś)
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(2.1) Nie próbuj mnie oszukać, bo cię dojadę.
składnia:
(2.1) dojechać + B. (kogoś) + (gdzieś)
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jazda ż, dojechanie n
czas. dojeżdżać, jechać
wykrz. jazda
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. do- + jechać[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dojeżdżać
źródła:
  1. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 21.