dikter (język norweski (bokmål)) edytuj

wymowa:
IPA/ˈdiktər/
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) poeta
odmiana:
(1.1) en dikter, dikteren, diktere, dikterne
przykłady:
(1.1) Mickiewicz var en stor romantisk dikter. → Mickiewicz był wielkim poetą romantycznym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dikt n
czas. dikte
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dikter (język norweski (riksmål)) edytuj

wymowa:
IPA/ˈdiktər/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) poeta
odmiana:
(1.1) en dikter, dikteren, diktere, dikterne
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dikt n
czas. dikte
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: