Podobna pisownia Podobna pisownia: derenDereń

dereń (język polski) edytuj

 
dereń (1.2)
 
derenie (1.3)
wymowa:
IPA[ˈdɛrɛ̃ɲ], AS[derẽń], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Cornus L.[1], rodzaj roślin z rodziny dereniowatych; zob. też dereń w Wikipedii
(1.2) bot. ozdobny lub uprawny krzew albo drzewo z rodzaju dereń (1.1), często o jadalnych owocach
(1.3) spoż. drobny, czerwony owoc derenia (1.2) jadalnego
(1.4) drewno derenia (1.2)
(1.5) przest. jujuba[2]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.2) Podwórka oddzielone były żywopłotem z derenia.
(1.2) (…) całe bowiem widły rzeczne i zewnętrzne brzegi były porośnięte częścią zwyczajnym dereniem, częścią świdwą[3].
(1.3) Babcia robi doskonałą nalewkę z dereni.
(1.3) Dostarczano też im bez oporu kukurydzowych placków, suszonego dereniu i suszonego bawolego mięsa[3].
(1.4) Dereń jest doskonały do toczenia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dereń jadalnydereń świdwa
(1.3) przetwory / dżem / konfitura / nalewka / wino z derenia
synonimy:
(1.2) derenina
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rodzaj
(1.2) roślina
(1.3) owoc
(1.4) drewno
(1.5) roślina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dereniówka ż, Dereniówka ż, dereniowce nmos, dereniowate nmos, derenina ż, dereniowaty nmos
przym. dereniowy, dereniowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-4) ukr. дере́н[4]
(1.5) od (1.2)
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Cornus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 445.
  3. 3,0 3,1 H. Sienkiewicz: Pan Wołodyjowski
  4.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.