Wikisłownik

dalmatyka

dalmatyka (język polski) edytuj

 
dalmatyka (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kośc. wierzchnia szata liturgiczna diakonów; zob. też dalmatyka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdalmatykadalmatyki
dopełniaczdalmatykidalmatyk
celownikdalmatycedalmatykom
biernikdalmatykędalmatyki
narzędnikdalmatykądalmatykami
miejscownikdalmatycedalmatykach
wołaczdalmatykodalmatyki
przykłady:
(1.1) Diakoni nie noszą ornatów, ich strojem jest dalmatyka.
(1.1) Szafa była wypełniona barokowymi dalmatykami, ornatami i kapami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) włożyć / nosić dalmatykę • być w / chodzić w dalmatyce
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) szata
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dalmatyński mrz, Dalmacja ż, Dalmatyńczyk m, Dalmata m, Dalmatynka ż, Dalmatka ż, dalmatyńczyk m
przym. dalmatyński, dalmacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. dalmatica < łac. dalmaticus → dalmatyński < łac. Dalmatia → Dalmacja
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dalmatyka&oldid=8130700”