czołowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʧ̑ɔˈwɔvɨ], AS[čou̯ovy] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący czoła
(1.2) główny, wiodący
(1.3) frontowy, przedni
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Generał Eugeniusz Kuszko w imieniu naczelnego dowódcy WP odczytał rozkaz o odznaczeniu pośmiertnym czołowych bohaterów powstania w getcie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czółko n, czołówka ż, czoło
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Karol Mórawski, Kartki z dziejów Żydów warszawskich, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.