czarno-biały (język polski) edytuj

 
czarno-białe (1.1) kozy
 
czarno-biała (1.2) fotografia
wymowa:
IPA[ˌʧ̑arnɔ‿ˈbʲjawɨ], ASarno‿bʹi ̯au̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j , ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który ma dwa kolory: czarny i biały
(1.2) fot. film. w kolorach: białym, czarnym i różnych odcieniach szarości; taki, który oddaje tylko te barwy
(1.3) przen. nazbyt uproszczony, niewidzący cech pośrednich, oddający tylko skrajności
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kupiłam sobie czarno-białą sukienkę w ukośne pasy.
(1.1) Panda to takie puchate, czarno-białe zwierzę.
(1.2) Wciąż mamy w domu działający czarno-biały telewizor.
(1.2) Jacek para się czarno-białą fotografią artystyczną.
(1.3) Dla moich dziadków wszystko jest czarno-białe.
składnia:
kolokacje:
(1.1) czarno-biała kratka • czarno-biały deseń / wzór
(1.2) czarno-białe zdjęcie • czarno-biała fotografiatelewizor / film czarno-biały
(1.3) czarno-biała optyka • czarno-białe poglądywidzieć / spostrzegać / postrzegać coś czarno-biało • czarno-biały obraz świata
synonimy:
(1.1) biało-czarny
(1.2) monochromatyczny
(1.3) zerojedynkowy
antonimy:
(1.2) kolorowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. czarnobielski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: