czajnik (język polski) edytuj

 
czajnik (1.1)
 
czajnik (1.1) z gwizdkiem
wymowa:
?/i, IPA[ˈʧ̑ajɲik], ASai ̯ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. zamknięte od góry naczynie z dziobkiem służące do podgrzewania wody; zob. też czajnik w Wikipedii
(1.2) gw. (Kraków) przen. głowa

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) środ. przen. karciany gracz, zbyt długo zastanawiający się[1]
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Woda w czajniku już się gotuje!
(1.2) Chyba masz coś nie tak z czajnikiem!
składnia:
kolokacje:
(1.1) czajnik elektryczny • czajnik z gwizdkiem
synonimy:
(1.1) gw. (Poznań) herbatnik[2]
(1.2) sagan, imbryk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czajniczek mrz, czaj mrz
przym. czajnikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ros. чайник (čajnik)[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głowa
źródła:
  1. Gry karciane w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 45.
  2. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 248.
  3. Witold Doroszewski, Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 3/1951, s. 32.

czajnik (język kaszubski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. czajnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: