competente

competente (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kompetentny, fachowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) incompetente

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

competente (język portugalski)

wymowa:

IPA: [kõpə'tẽtə]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kompetentny, fachowy

odmiana:

(1) lp competente m, ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) incompetente

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

competente (język włoski)

wymowa:

IPA: /kom.pe.'tɛn.te/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kompetentny, fachowy

(1.2) książk. odpowiedni, właściwy

(1.3) praw. kompetentny, uprawniony

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) znawca, specjalista, fachowiec

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) znawczyni, specjalistka

odmiana:

(1.1-3) lp competente m ż; lm competenti m ż

(2.1) lp competente; lm competenti

(3.1) lp competente; lm competenti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) abile, preparato, valido, pratico, capace, versato, provetto

(1.2) conveniente, adeguato, proporzionato

(2.1) intenditore, conoscitore, esperto, specialista

antonimy:

(1.1) impreparato, profano, inesperto, incompetente, ignorante, incapace

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. competenza ż, competitività ż, competitore m, competitrice ż, competizione ż

czas. competere

przym. competitivo

przysł. competentemente, competitivamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. compĕtens, -entis < łac. competĕre

uwagi:

źródła: