ciemnica (język polski) edytuj

 
ciemnica (1.2)
 
ciemnica (1.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panowanie ciemności[1]
(1.2) pomieszczenie bez dostępu światła, zwłaszcza więzienne[2]
(1.3) rel. wielkoczwartkowa kaplica z Najświętszym Sakramentem; zob. też ciemnica (religia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Za oknami panowała nieprzebyta ciemnica.
(1.2) Posiedzisz kilka dni w ciemnicy, to skruszejesz.
(1.3) Po liturgii wielkoczwartkowej Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do ołtarza zwanego ciemnicą[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mrok, ciemno
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) stan
(1.2) miejsce
(1.3) ołtarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciemność ż, ciemnia ż, ciemno n, ciemnik m, Ciemniak mrz, ciemniak mos
czas. ciemnieć ndk., ciemnić ndk.
przym. ciemny, ciemnicowy, ciemnisty
przysł. ciemno, ciemnawo
tem. słow. ciemno-
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ciemny + -ica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ciemnica” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „ciemnica” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. www.niedziela.pl