chwalipięta (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌxfalʲiˈpʲjɛ̃nta], AS[χfalʹipʹi ̯nta], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę post. utr. dźw.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

(1.1) pot. ktoś, kto stale się czymś chwali
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie lubię się bawić z Anią, to taka okropna chwalipięta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. samochwał, samochwała; książk. bufon, reklamiarz; przest. samochwalca, fanfaron; wulg. chwalidup
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwalipięctwo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chwalić + pięta[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „chwalipięta” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.