chorobotwórczość

chorobotwórczość (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌxɔrɔbɔˈtfurʧ̑ɔɕʨ̑], ASorobotfurčość], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. zdolność do wywoływania chorób; zob. też chorobotwórczość w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Obiektem tych badań stały się bakteryjne formy L wspomnianych bakterii oraz ich antygeny powierzchniowe, w tym przede wszystkim lipopolisacharyd Proteus sp. oraz inne czynniki chorobotwórczości tych pałeczek. (Internet)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) patogeniczność, patogenność
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) szkodliwość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. chorobotwórczy
przysł. chorobotwórczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „chorobotwórczość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.