chinina (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[xʲĩˈɲĩna], AS[χʹĩńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. farm. organiczny związek chemiczny o gorzkim smaku, znajdujący się w korze drzewa chinowego rosnącego w Ameryce Południowej; zob. też chinina w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chinina była pierwszym skutecznym lekiem przeciw malarii. (Wikipedia)
składnia:
kolokacje:
(1.1) stosowanie / dawkowanie chininy • zalecać / zalecić / podawać / podać / dawkować / przedawkować / stosować / zastosować / przyjmować / przyjąć / zażywać / zażyć chininę • dawka chininy • leczenie / terapia / kuracja chininą • przepisywać / przepisać / zalecać / zalecić / zaordynować chininę • recepta na chininę • przeciwwskazania do stosowania chininy • interakcja z chininą • reakcja / uczulenie / alergia / tolerancja na chininę • skuteczność / działanie chininy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chinowiec mrz, chinidyna ż
przym. chinowy, chininowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Chinin, ros. хинин < wł. chinina[1] < franc. quinine
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „chinina” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

chinina (język kaszubski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. farm. chinina[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Eugeniusz Gołąbek, Wielki słownik polsko-kaszubski, t. I, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Gdańsk 2012–2013, s. 132.