cesarz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʦ̑ɛsaʃ], AS[cesaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) najwyższy stopień monarchiczny; zob. też cesarz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Cesarz to ktoś, kto włada cesarstwem.
(1.1) Tylko cesarz mógł polować z orłem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) cesarz rzymski / chiński • cesarz Rzymu / Chin
synonimy:
(1.1) imperator, kajzer, cezar, car; st.pol. carz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) monarcha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cesarstwo n, cesarzewicz m, cesarzówna ż, cesarzowanie n, cesarka ż, cesarczyk m
forma żeńska cesarzowa ż
przym. cesarski, cesarzewiczowski
przysł. cesarsko
związki frazeologiczne:
oddać cesarzowi co cesarskie
etymologia:
od przydomka łac. Gaiusa Iuliusa Caesara (zob. Gajusz Juliusz Cezar w Wikipedii)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „cesarz” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1   Hasło „cesarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.