certus (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pewny, niezawodny[1]
(1.2) dokładnie pouczony, świadomy[1]
(1.3) stanowczy, zdecydowany, rozstrzygnięty[1]
odmiana:
(1.1-3) (deklinacja I-II)
przykłady:
(1.1) Mater semper certa est[2]. → Matka jest zawsze pewna.
(1.1) Est modus in rebus sunt certi denique fines[3]. → We wszystkim jest miara, wreszcie pewne granice.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „certus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 101.
  2. fragment prawnej definicji rodziców znajdującej się w Kodeksie Justyniana (II, 4, 5): Mater semper certa est, etiamsi uolgo conceperit, pater uero is est, quem nuptiae demonstrant. → Tożsamość matki jest zawsze pewna, nawet jeśli potomstwo jest pozamałżeńskie, ojcem zaś jest ten, z kim matka pozostaje w związku małżeńskim.
  3. źródło: Horacy, Satyry, 1, 1 106