centralny
centralny (język polski) edytuj
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) znajdujący się w centrum, w środku; skierowany do środka
- (1.2) główny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik centralny centralna centralne centralni centralne dopełniacz centralnego centralnej centralnego centralnych celownik centralnemu centralnej centralnemu centralnym biernik centralnego centralny centralną centralne centralnych centralne narzędnik centralnym centralną centralnym centralnymi miejscownik centralnym centralnej centralnym centralnych wołacz centralny centralna centralne centralni centralne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Zaparkował na centralnym miejscu na parkingu.
- (1.2) Centralnym punktem uroczystości było przemówienie ministra.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) centralny punkt, centralne położenie/miejsce; Państwa Centralne
- (1.2) centralny układ nerwowy
- synonimy:
- (1.1) środkowy, wewnętrzny
- antonimy:
- (1.1) zewnętrzny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) przysł. centralnie; rzecz. centrum
- związki frazeologiczne:
- (1.1) centralne ogrzewanie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) central; (1.2) main
- arabski: (1.1) مركزي
- baskijski: (1.2) zentral
- białoruski: (1.1) цэнтральны; (1.2) цэнтральны, галоўны, асноўны
- bułgarski: (1.1) централен; (1.2) централен
- czeski: (1.1) centrální
- duński: (1.1) central; (1.2) central
- esperanto: (1.1) centra
- francuski: (1.1) central
- hiszpański: (1.1) central; (1.2) central, principal
- kataloński: (1.1) cèntric
- niemiecki: (1.1) w złożeniach Zentral-
- norweski (nynorsk): (1.1) sentral
- nowogrecki: (1.1) κεντρικός; (1.2) κεντρικός, κύριος
- rosyjski: (1.1) центральный; (1.2) центральный, главный, основной
- słowacki: (1.1) centrálny; (1.2) centrálny
- szwedzki: (1.1) central, mellersta
- ukraiński: (1.1) центральний; (1.2) центральний, головний, основний
- węgierski: (1.1) központi
- źródła: