canicula
canicula (interlingua) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
canicula (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) piesek, zdrobnienie od: canis[1]
- (1.2) zdrobn. suczka (samica psa)[2]
- (1.3) osoba złośliwa, uszczypliwa[1][3]
- (1.4) kanikuła[1]
- (1.5) psi rzut (najgorszy rzut w grze w kości)[3]
- odmiana:
- (1) canīcula, canīculae (deklinacja I);
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik canīcula canīculae dopełniacz canīculae canīculārum celownik canīculae canīculīs biernik canīculam canīculās ablatyw canīculā canīculīs wołacz canīcula canīculae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Lexicon Latino–Polonicum — Słownik łacińsko–polski. Na wzór słownika Jakóba Facciolati przez X. Floryana Bobrowskiego ułożony, Wilno, 1822, s. 159
- ↑ Hasło „canicula” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. dziesiąte, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977, s. 74.
- ↑ 3,0 3,1 Słownik łacińsko–polski, tom I, red. Józef Korpanty, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 837195221X, 8371954727, s. 271