bzdura (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbzdura], AS[bzdura] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś nieprawdziwego, niedorzecznego
(1.2) niepoważna rzecz lub sprawa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) To kompletna bzdura, że w nocy jeżdżę pijany po mieście. Przecież nie mam samochodu.
(1.2) Ania od godziny paple jakieś bzdury przez telefon.
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) opowiadać / prawić / mówić / gadać / pleść / wygadywać bzdury • kompletna / totalna / wierutna bzdura
synonimy:
(1.1) brednia, nonsens, niedorzeczność, absurd, kłamstwo, bzdurstwo, herezja, bujda, blaga, baja, bajka, zmyślenie
(1.2) błahostka, głupstwo, banialuka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nieprawda
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bzdurnik m, bzdurność ż, bzdurstwo n
zdrobn. bzdurka ż
czas. ubzdurać, bzdurzyć
przym. bzdurny
przysł. bzdurnie
związki frazeologiczne:
bzdura na kółkachbzdura na resorach
etymologia:
uwagi:
por. wariactwo
tłumaczenia:
źródła: