bylina (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. wieloletnia roślina zielna o zimujących pąkach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z reguły nasiona drzew, krzewów i niektórych bylin większe niż nasiona gatunków jednorocznych.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Falińska Krystyna, Ekologia roślin, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

bylina (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. roślina zielna, ziele, zioło[1][2]
(1.2) med. zioła (M. lm), ziele, zioło[1][2]
(1.3) liter. bylinapieśń staroruska[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2) rzecz.
(1.1-2) zdrobn. bylinka ż, bylinečka ż
(1.1-2) przym. bylinný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „bylina” w: Janusz Siatkowski, Mieczysław Basaj, Słownik czesko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010 (wyd. IV – przedruk wyd. II), ISBN 978-83-214-1451-5.
  2. 2,0 2,1 2,2 Internetová jazyková příručka.

bylina (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. roślina zielna, ziele[1][2]
(1.2) liter. bylinapieśń staroruska[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. bylinkár m, bylinkárka ż, bylinkárstvo n
(1.1) zdrobn. bylinka ż
(1.1) przym. bylinový, bylinný, bylinkový, bylinkársky
(1.2) przym. bylinný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „bylina” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. 2,0 2,1 Hasło „byliny” w: Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 56.