Podobna pisownia Podobna pisownia: BykBýkbýk

byk (język polski) edytuj

 
byk (1.1)
 
byk (1.1) jelenia
 
witryna z bykiem (1.2)
 
byki (1.5)
wymowa:
IPA[bɨk], AS[byk], ?/i
homofon: Byk
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. dorosły, niesterylizowany samiec bydła hodowlanego, także: bizona, żubra, jelenia, łosia itp.
(1.2) pot. błąd w tekście, najczęściej ortograficzny
(1.3) pot. uderzenie głową w brzuch
(1.4) daw. żegl. jednomasztowy, lekki statek wykorzystywany do spławu soli lub zboża
(1.5) gw. jednobarwne wielkanocne jajo[1]
(1.6) daw. gw. więz. mały kawałek sztuki mięsa[2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. przen. duży, silny mężczyzna
(2.2) pot. grub. pogard. tęgi, ociężały, tępy, nieskory do pracy mężczyzna
(2.3) środ. finans. inwestor giełdowy grający na wzrost kursów akcji lub innych aktywów
odmiana:
(1.1-5)
(2.1-3)
przykłady:
(1.1) W Pampelunie odbywają się gonitwy byków.
(1.2) Byki w gazetach niedopuszczalne.
składnia:
kolokacje:
(1.1) byk bizona / żubra / jeleniajak byk
(1.2) byk gramatyczny / językowy / ortograficznyzrobić / strzelić / walnąć byka • robić byki
synonimy:
(1.1) buhaj
(1.2) przest. bąk
(1.5) kraszanka
antonimy:
(1.1) krowa
(2.3) niedźwiedź
hiperonimy:
(1.2) błąd
hiponimy:
(1.2) ortograf
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bykowiec mrz, byczość ż, bykowe n, byczenie n, pobyczenie n, wybyczenie n
zdrobn. byczek mzw, byczuś mzw
zgrub. byczysko n
czas. byczyć, byczyć się ndk., pobyczyć się ndk., wybyczyć się dk.
przym. byczy, bykowy, bykowaty, byczkowy
przysł. byczo
związki frazeologiczne:
działać jak płachta na bykajak bykuderzyć z byka / uderzyć bykiemzdrowy jak bykzłapać byka za rogi / chwycić byka za rogibogatemu to i byk się ocieli; zobacz też: przysłowia o byku
etymologia:
od prasł. *bykъ[3]
por. białor. бык, bułg. бик, chorw. bik, czes. býk, dłuż. byk, głuż. byk, mac. бик, ros. бык, karpatorusiń. бык, scs. бꙑкъ, słc. býk, słń. bik i ukr. бик
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wielkanoc w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 282.
  2. Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
  3. książka Die slavischen Sprachen w Google Books

byk (język dolnołużycki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) byk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *bykъ
zob. polskie znaczenie
uwagi:
źródła:

byk (język górnołużycki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) byk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *bykъ
zob. polskie znaczenie
uwagi:
źródła:

byk (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przest. pranie (rzeczy do prania)
(1.2) przest. pranie (czynność prania)
odmiana:
(1) en byk, byken, bykar, bykarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tvätt
(1.2) tvätt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. byka
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe bykkar, bykmaskin, bykstreck, storbyk
fraza rzeczownikowa smutsig byk
fraza czasownikowa ha en trasa med i bykentvätta en byk
etymologia:
uwagi:
źródła: