busz (język polski) edytuj

 
busz (1.1)
wymowa:
IPA[buʃ], AS[buš] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gęste zarośla, charakterystyczne dla suchych obszarów podzwrotnikowych, głównie południowej Afryki, Australii, w mniejszej skali wschodniej Afryki i Ameryki Południowej, składające się z kolczastych krzewów; zob. też busz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zabłądził i przez trzy dni błąkał się po buszu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. buszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Busch < ang. bushkrzak, zarośla[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 42.

busz (język węgierski) edytuj

 
busz (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mot. autobus
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) autóbuszbuszállomásbuszgarázsbuszjegybuszmegállóbuszpályaudvarbuszsávbuszvezetőiskolabusztrolibuszvízibusz
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: