bryka

bryka (język polski) edytuj

bryka (1.2)

wymowa:: IPA: [ˈbrɨka], AS: [bryka] ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) duża bryczka

(1.2) pot. mot. samochód

(1.3) przest. resorowany wóz konny; zob. też bryka w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: bryk

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp ter. od: brykać

odmiana:: (2.1) zob. bryk

przykłady:: (1.2) Mój stary jest bardzo wyluzowany i zawsze zostawia mi swą brykę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. bryczka ż; czas. brykać

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) niem. Brücke (w znaczeniu „pomost na kołach”)^[1]; (1.2) z gwary szoferskiej < niem. Brücke^[2]

uwagi:

tłumaczenia:: (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samochód

źródła:

↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.
↑ Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 225.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bryka&oldid=8274121”