bruja (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbɾu.xa]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiedźma, czarownica
(1.2) przen. jędza, złośnica, sekutnica
(1.3) przen. czupiradło, brzydula, brzydactwo
(1.4) ornit. sowa
(1.5) (Kuba) ent. Ascalapha odorata, duży nocny motyl[1]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: brujo

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od brujir
(3.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od brujir
(3.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od brujir
odmiana:
(1) lm brujas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brujo, hechicera
(1.2) arpía
(1.4) lechuza
(1.5) tatagua
antonimy:
hiperonimy:
(1.4) ave
(1.5) mariposa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. brujear
przym. brujesco, brujo
rzecz. brujería ż, brujo m, brujilla ż
związki frazeologiczne:
caza de brujaspolowanie na czarownicecreer en brujasbyć łatwowiernym, naiwnym
etymologia:
(1) słowo pochodzenia przedromańskiego
uwagi:
źródła: