branża

branża (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbrãw̃ʒa], AS: [brãũ̯ža], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gałąź produkcji, handlu lub usług obejmująca jeden typ towaru lub działalności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	branża	branże
dopełniacz	branży	branż
celownik	branży	branżom
biernik	branżę	branże
narzędnik	branżą	branżami
miejscownik	branży	branżach
wołacz	branżo	branże

przykłady:

(1.1) Firma ugruntowała swoją pozycję lidera w branży.

składnia:

kolokacje:

(1.1) branża filmowa / muzyczna

synonimy:

(1.1) gałąź, sektor, specjalizacja, specjalność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. branżysta m, branżystka ż, branżowość ż

czas. przebranżowić

przym. branżowy, wewnątrzbranżowy

przysł. branżowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) industry
• białoruski: (1.1) галіна ż
• bułgarski: (1.1) бранш m
• duński: (1.1) branche w
• hiszpański: (1.1) ramo m, sector m
• nowogrecki: (1.1) κλάδος m, τομέας m
• rosyjski: (1.1) отрасль ż, область ż, сфера деятельности ż

źródła: