blaszka (język polski) edytuj

 
blaszki (1.2)
 
blaszka (1.3) ciasta
 
blaszka (1.4) liściowa
 
blaszki (1.5) na spodzie grzyba
 
blaszki (1.6) skrzeli
 
blaszki (1.12) minerału
 
blaszki (1.13)
 
blaszka (1.15)
 
łyżwy na blaszki (1.16)
 
blaszki (1.17)
wymowa:
IPA[ˈblaʃka], AS[blaška] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: blacha
(1.2) niewielki kawałek blachy
(1.3) mała lub płaska forma do pieczenia
(1.4) bot. główna, płaska cześć liścia, odpowiedzialna za pochłanianie światła i fotosyntezę
(1.5) bot. element owocnika grzyba budujący jeden z typów hymenoforu; zob. też blaszki grzyba w Wikipedii
(1.6) zool. element budujący skrzela
(1.7) anat. cienka warstwa powięzi, opon mózgowo-rdzeniowych, więzadeł lub błon surowiczych
(1.8) anat. pasmo istoty białej lub płytka istoty szarej
(1.9) anat. cienka płytka kostna; zob. też blaszki kostne w Wikipedii
(1.10) anat. element warstwowy tkanki
(1.11) med. wtórny wykwit skórny powstały ze zrogowaciałych komórek; zob. też blaszka (medycyna) w Wikipedii
(1.12) miner. cienka warstwa minerału mającego pokrój blaszkowy
(1.13) slang. drobne pieniądze
(1.14) slang. jeden złoty
(1.15) slang. metalowy element do identyfikacji żołnierza
(1.16) sport. element mocowany w obcasie buta, który łączy go z łyżwą starego typu; zob. też blaszka (łyżwiarstwo) w Wikipedii
(1.17) wędk. pot. rodzaj sztucznej przynęty wędkarskiej wykonanej z metalu
(1.18) gw. (Bukowina) metalowy kubek[1]
odmiana:
(1.1-17)
przykłady:
(1.1) Mężusiu, przy parkowaniu wgięłam troszeczkę blaszkę w karoserii mojego punto.
(1.2) Po przycięciu arkusza blachy pozostało kilka blaszek.
(1.3) Upiekłam dziś dwie blaszki szarlotki.
(1.4) Liście topoli białej mają gładką blaszkę a spód pokryty kutnerem.
(1.5) Wszystkie muchomory mają charakterystyczne blaszki pod kapeluszem.
(1.6) Nieświeżą rybę poznać łatwo po brunatnych blaszkach skrzeli.
(1.9) W tkance kostnej zbitej pojedyncza blaszka jest łukowato zagięta wzdłuż długiej osi.
(1.11) Blaszki typowym objawem klinicznym łuszczycy.
(1.12) Łupki mikowe łatwo dzielą się na blaszki.
(1.13) Kierowniku, kopsnij blaszkę na apaszkę.
(1.15) Współczesny żołnierz, razem z blaszką, dostaje poliwęglanową kartę tożsamości.
(1.16) Blaszki umożliwiają zamocowanie łyżew do zwykłych butów.
(1.17) Szczupaki często łapię na blaszkę obrotową.
składnia:
(1.3) blaszka + D.
kolokacje:
(1.4) blaszka liściowa
(1.7) blaszka przedkręgowa, blaszka przednia, blaszka przedtchawicza, blaszka powierzchowna, blaszka tylna
(1.8) blaszka czworacza, blaszka pokrywy, blaszka przytwierdzona, blaszka rdzenna
(1.9) blaszka pionowa, blaszka pozioma, blaszka sitowa, blaszka spiralna kostna
(1.10) blaszka właściwa
(1.13) łyżwy na blaszki • przykręcić blaszki • zapiąć łyżwę na blaszkę
(1.17) blaszka obrotowa / wahadłowa / podlodowałowić / łapać na blaszkę • blaszka na okońa / szczupaka / suma
synonimy:
(1.13) drobne, drobniaki, bilon
(1.14) złotówka
(1.15) nieśmiertelnik
(1.17) błystka, blacha
(1.18) garnuszek[1], gorczek[1], gorneczek[1]
antonimy:
(1.5) rurka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. blacha ż, blacharz m, blacharka ż, blachowanie n, blachownia ż, blaszak m, blachy nmos
czas. blachować
przym. blaszany, blaszkowy, blaszkowany, blaszkowaty
tem. słow. blacho-
związki frazeologiczne:
kurde blaszka
etymologia:
(1.1-2) pol. blacha + -ka
uwagi:
zob. też blaszka w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: blacha
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 34; dostęp: 27 października 2018.