bitewny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący bitwy, związany z bitwą
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ledwo pół wieku po wojnach husyckich na polach bitewnych Europy królowała już artyleria, a popłoch budzili pikinierzy szwajcarscy i formacje lancknechtów Frundsberga – karne, zwarte, po plebejsku solidarne, wiernie naśladujące husycki styl wojowania[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bitwa ż
czas. bić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Historia i fantastyka, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.