biegle (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) z łatwością
(1.2) ze znajomością rzeczy
odmiana:
przykłady:
(1.1) Był nie tylko mistrzem gry na flugelhornie, grał również biegle na fortepianie.
(1.2) Wszyscy policjanci mówili biegle po niemiecku z austriackim akcentem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) płynnie, poprawnie, sprawnie, wprawnie
(1.2) doskonale, profesjonalnie, rzeczowo, zawodowo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bieg mrz, biegacz mos, biegaczka ż, bieganina ż, biegłość ż, biegły mos, biegówka ż
czas. biec ndk., biegać ndk., biegnąć ndk.
przym. biegły, biegowy
przysł. biegiem
wykrz. biegiem
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Krajewski, Koniec świata w Breslau, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.