bibliotekarka

bibliotekarka (język polski)

bibliotekarka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌbʲiblʲjɔtɛˈkarka], AS: [bʹiblʹi ̯otekarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która pracuje w bibliotece

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bibliotekarka	bibliotekarki
dopełniacz	bibliotekarki	bibliotekarek
celownik	bibliotekarce	bibliotekarkom
biernik	bibliotekarkę	bibliotekarki
narzędnik	bibliotekarką	bibliotekarkami
miejscownik	bibliotekarce	bibliotekarkach
wołacz	bibliotekarko	bibliotekarki

przykłady:

(1.1) Bibliotekarka przyniosła mi cztery opasłe tomiska.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biblioteka ż, biblioteczka ż, bibliotekarstwo n, bibliotekarzowanie n

forma męska bibliotekarz m

czas. bibliotekarzować ndk.

przym. bibliotekarski, biblioteczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bibliotekarz

• białoruski: (1.1) бібліятэкарка ż
• bułgarski: (1.1) библиотекарка ż
• czeski: (1.1) knihovnice ż
• francuski: (1.1) bibliothécaire ż
• hiszpański: (1.1) bibliotecaria ż
• litewski: (1.1) bibliotekininkė ż
• niemiecki: (1.1) Bibliothekarin ż
• nowogrecki: (1.1) βιβλιοθηκάριος ż
• rosyjski: (1.1) библиотекарша ż, библиотекарь
• ukraiński: (1.1) бібліотекарка ż
• węgierski: (1.1) könyvtárosnő

źródła: